Ruim 17 jaar geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met opstellingswerk. En ik kan me nog herinneren hoe verbaasd, verbijsterd eigenlijk, ik was over wat er gebeurde. Dat iemand die mij en mijn achtergrond niet kent, zo precies in haar lichaamshouding en met een paar woorden, liet zien wat er in mij speelde. Die ervaring heeft me wakker geschud uit de overtuiging dat met de ratio alles op te lossen valt en was de aanzet om me hier verder in te verdiepen.
Bij deze manier van onderzoek kan je ieder systeem waar je je vragen bij hebt in een opstelling neerzetten. Een systeem zie ik ruim, in de klassieke opstellingen is dat de familie waarin je bent opgegroeid. Maar je kunt ook het systeem van je werk opstellen of de verschillende delen in jezelf.
Het is een hele directe manier om inzicht te krijgen hoe dat systeem in jou werkt. Het verrast me iedere keer weer hoe zichtbaar de patronen en bewegingen worden. De bewustwording die dat met zich meebrengt over hoe, bijvoorbeeld, je overlevingsdelen werken. Door daar helderheid in te krijgen nemen ze het niet meer zomaar over, maar kan je ze bewust inzetten of juist “uitschakelen” zonder ze weg te duwen (want dan gaan ze alleen maar harder aan het werk…). Een opstelling kan ook patronen aan het licht brengen die al veel eerder zijn ontstaan, vaak zelfs in de generaties voor jou. Hoe deze onbewust zijn doorgegeven via je grootouders aan jouw ouders en via jouw ouders weer aan jou.
Het inzicht hierin is een krachtig begin om de dingen waar je iedere keer weer tegenaan loopt in perspectief te plaatsen en in beweging te brengen.